Teklifim şu:
Ayrılığı isteyen siyasetçilere ve televizyonlara çıkıp onları destekleyenlere birer kâğıt imzalatın.
O kâğıtta; Türkiye bölündüğünde, ülkenin batı tarafında yaşamayacaklarını taahhüt etsinler.
İstanbul’da, İzmir’de, Ankara’da, Adana’da, Antalya’da, Mersin’de, Muğla’da…
Çeşme’den, Bodrum’dan, Akçay’dan, Marmaris’ten, Pamukkale’den vazgeçtiklerini yazıp, altını imzalasınlar.
*
Ben imzalayamam…
Diyarbakır’a gitmekten, Van’ı görmekten, Tunceli’nden, Ağrı’dan vazgeçemem…
Vazgeçersem üzülürüm…
Canım sıkılır…
Oraların “başka yer” olmasına izin veremem…
Dostlarım, arkadaşlarım, akrabalarım var oralarda, onlarla “ayrı” olmak istemem… Dicle’nin kumlarında oynamıştım, yine oynama hayalim bana kalsın derim… Fırat kenarında çadır kurmaya götürecektim çocukları, hâlâ duruyor sözüm…
Tehditlerin yoğun olduğu bir gün, karımın kulağına eğilip sıkı sıkı tembihlemiştim:
“Başıma bir şey gelirse, beni Tülmen’e gömün…”
*
Ne çok hayalleri yıkıyorlar bilemezsiniz…
Bu bölünmeyi-parçalanmayı isteyenler, Tatvan’daki gencin bir gün İstanbul’a gitme hayalini de tekmeliyorlar. İstanbul dünyada en büyük Kürt kentidir, üç milyon Kürt yaşar…
Kaç milyon Türk-Kürt yuva var bilemeyiz…
Peki ne yapacaksınız çocukları?.. Bir anneanneye koşmak isteyecekler, bir büyükbabaya…
Gözle görülmeyen sevgi, aşk, özlem, umut halatlarıyla paketlenmiştir bu topraklar…
İçinde batısı da var, doğusu da var…
*
Teflik ediyorum:
Kim ki “ayrılık” üzerine ağzını açarsa… Kim bu güzel ülkenin doğusu ile batısını ayırmaya kalkarsa…
O an önüne koyun kâğıdı…
Ayrılmak istediği o yerlerde yaşamaktan vazgeçeceğini, gidip gelmeyeceğini, dönüp bakmayacağını, ayağını basmayacağını yazıp altını imzalasın…
İmzalamazsa, stüdyonun kapısından kovun gitsin sahtekârı…
Ben imzalayamam…
Eli titrer insanın…
(Cumhuriyet 23.12.2010)
