Aslında yazının başlığı “Devrim için…”di, sonra değiştirdim. Seçimlerde ve referandumda AKP’yi kurulduğundan beri destekleyen eski solcular, siyasi yaşamlarına devrim yapmak için başlamışlardı. Hemen hepsi de geçmişteki devrimci hareketlerde önemli işler ve yöneticilik yapmışlardı. İçlerinde bırakın Türkiye’yi, Filistin’e devrim yapmak için gidenler bile vardı. Yıllar sonra, yaptıklarının yanlış olduğuna inanıp solculuktan vazgeçtiler. Ama bu sefer de tam tersine, daha önce karşı oldukları hareketleri açıktan desteklemeye başladılar; hem de militanca yaptılar bunu.
Bunları ilk defa Özal yoldan çıkardı ve böylece devam ettiler. Tabii birden yeni bir çevre, yeni anlayışlar; çok zorlandılar. Özal bunu kavradı. Özel ikna yöntemlerini devreye soktu. Önce utanma duygularını yok etti onların, ciciler almalarını sağladı. ANAP döneminde, cumhuriyetten sonraki tüm maddi birikimler piyasaya döküldü ve suni bir bolluk yaratıldı ve yeni, çılgın bir zengin grup ortaya çıktı. Ve eski solcu abilerle birlikte halkımız da gevşedi; yeni iklim, yeni toplum yaratıldı. Bu yeni toplumun savunuculara ihtiyacı vardı, bunu da bizim eskiden yanlış yaptıklarına inanan abiler üstlendi. AKP’nin inişe geçtiği zamana kadar sürdü bu destek. Zaten abiler ve ablaların yaşları da epey yol aldı. Sonra çoğu televizyon ekranlarına düştü ve artık savunacak lafları da azaldı, şimdi kaldılar açıkta. Artık sokakta bile onlara selam verecek, oturup iki laf edecek adam kalmadı.
İnsanlar kendilerine en yakın ve paylaştığı bir şeyleri, değerleri olanlarla beraber olur. İnsan hiçbir şeyi paylaşma ihtimali olmayan birileriyle, gruplarla niye beraber olsun ki? Hele geçmişte devrimcilik yapmışsa, şu veya bu şekilde bunun bedelini ödemişse. Hele bir de bunca yaşanmışlıklara rağmen. AKP’nin ülkeye demokrasi getireceğini ve bunun için desteklediklerini söylediklerinde çok kırılıyorum, canım çok acıyor; sanki AKP’nin demokrasiye ihtiyacı varmış gibi. Tam teşekküllü bir demokraside AKP gibi bir partinin olma ihtimali bile yoktur. Demokrasi gelişmiş, açık ve örgütlü bir toplumda olabilir. İktidarın hiç böyle bir çabası oldu mu? Yaklaşık on yıldır hiçbir demokratik faaliyetlerini görmedikleri halde desteklediler.
Bu abiler AKP’nin yarattığı sanal bir asker ve Ergenekon yapılanmasının gazına geldiler. Ortak yönleri sadece ortak düşman ve burada her şeyin mubah olması. “Amaca uygun araç” yerine, her türlü aracın kullanılmasının meşru görülmesi. Devam eden davaların iddianame ve savunmalarını gazetelerden izliyoruz; mafyayla, serserilerle, solcularla, generallerle, yazarlarla oluşturulan örgütlerin darbe planları konuşuluyor. Bu sanal örgütçüler normal hayatta aynı mekânda çay bile içmezler.
Az kaldı... Bugünler de geçecek, bu toplumda nasıl yaşayacak, nasıl gezeceksiniz, ölünce cenazelerinize kimler gelecek acaba? Anlayamadığım şey şu: Tamam, cicileriniz oldu, istediğiniz her şeyi alabiliyorsunuz da, destek verdiğiniz bu insanlarla bir sofrada oturup ailece yemek yiyip bir şeyler konuşuyor musunuz? Veya çocuklarınızın ahbaplık yapmasını, hatta evlenmesini düşünüyor musunuz? Yoksa böyle şeyler oluyor da bizim mi haberimiz yok?
Bugünler de geçecek, siz gelip yine bizimle paylaşacaksınız hayatı.
(Cumhuriyet)
