Ülkenin Çevre, Doğa Ve Ekolojisi Çok Büyük Tehdit Altındadır.

~ 23.08.2011, Av. Noyan ÖZKAN ~
AKP Hükümetinin önce 12 Eylül Referandumu  operasyonuyla yargı erkini eline geçirmesi  ve sonrasında Yüzde 50’lik seçim zaferiyle elinin güçlenmesi ile ülkemiz  doğasının kısa dönemli rant projeleri  yoluyla yağmalanması süreci hızlanmıştır.
Hükümetin, özellikle   kıyı alanlarında , meralarda, ormanlarda, sulak alanlarda, doğal ve arkeolojik sit alanlarında dilediği gibi inşaat yapmasını önleyen yasal mevzuatı tek elde toplayıp, bağımsız kurulları by-pass etme icraatı yoğunlaşarak artmaktadır.
Önce 6223 sayılı Yetki Kanunu, sonra 644 sayılı ve 648 sayılı KHK’lerle Çevre ve Orman Bakanlığının zaten kör topal işleyen yapısı ve işlevi çökertilmiş ,yerine konulan 2 adet Bakanlık ve KHK’ler sayesinde -‘’BIRAKINIZ YAPSINLARİ , BIRAKINIZ GEÇSİNLER’’ - neo-liberal icraatı etkinleşmiştir.
Ülkemizde kısa vadede en büyük rant ve buna paralel olarak politik çıkar ;  özellikle doğal alanlarda arazinin arsaya dönüştürülmesi ve sonra imar planı uygulamaları ile elde edilen arsa ve yapılaşma rantının bölüşümünden kaynaklanmaktadır.
İşte bu nedenle evvelce yalnızca DPT, Bayındırlık Bakanlığı ve belediyelerde olan merkezi ve yerel yönetim planlaması Turgut Özal yönetiminden itibaren yaklaşık 10 kuruluş arasında dağıtılmış ve bu kaos ortamından yararlanılarak plansız ve hukuksuz girişimler artmıştır.
Bu defa TOKİ ve Tapu Kadastroyu bünyesine alan sözde Çevre ve Şehircilik Bakanlığı, KHK’ler ile tepeden inme plan, proje ve hatta inşat ruhsatı/yapı kullanma izin belgesi verme yetkileri ile donatılarak büyük inşaat projelerinin daha çabuk ve engelsiz yürütülmesi sağlanmıştır. Böylece arap emirlerine, uluslar arası inşaat firmalarına, HES ve nükleer enerji pazarlamacılarına,  masa başında söz verilen ancak DOĞA KORUMA ve PLANLAMA HUKUKU engeline takılan büyük projelerin önü açılacaktır.
Detaylara girmiyorum. Aşağıda kararname üzerinde riskli/tehlikeli maddeler sarı/kırmızı olarak işaretlenmiştir. Bu Kararname ile Hükümetin seçim öncesinde rafa kaldırdığı Tabiatı ve Biyolojik Çeşitliliği Koruma Kanunu hükümleri yürürlüğe konulmuş ve ayrıca İmar Kanunu, Yapı Denetim Kanunu, Maliye Bakanlığı kuruluş ve Görevleri h.k Kanun, 2863 sayılı Kanunda çok önemli değişiklikler yapılarak engeller ( ! ) kaldırılmıştır. Bu kanun KHK ile özellikle devletin hüküm ve tasarrufu altında bulunan kamu arazileri/arsaları/binaları çok kısa süre içinde inşat sektörüne pazarlanacaktır.
Dikensiz gül bahçesi dizayn edilmiş ve köy meydanında köpekler salınmış ancak taşlar bağlanmıştır.
2004 yılında Madencilik Kanununda, maden işletmelerine doğal sit alanlarında bile maden arama ve işletme yetkisi veren ve sonra Anayasa Mahkemesi tarafından  iptal edilen kanunun amacı bu  defa tüm ülke genelinde yürürlüğe girmiştir.
Örneğin, Hükümet Kültür Bakanlığından çekip kopardığı doğal sit alanlarının derecelenmesini yeniden yapacak ve tamamen Bakanlık ağırlıklı Merkez ve Bölge  Komisyonlarıyla  icraatını başarıyla (!)  yürütecektir. Bu arada 17 Ağustos tarihi itibarıyla Koruma Bölge Kurullarının mevcut üyelerinin sona erdirilmesi de bu operasyonun önemli bir parçasıdır.
TOKİ’ci Bakan bundan sonra , Hükümetin ve daha ziyade Başbakanın emir verdiği inşaat projelerini hemen gündeme sokacak, yetkili kurullardan derhal karar aldıracak ve sonra o inşaatın ruhsatını kesecek ve hatta yapı kullanma izin belgesini verecektir. Bu arada o yörede yaşayan yurttaşlar ve temsilcileri olan yerel yönetimler bütün olup bitenleri seyir edecektir. Merkezi idarenin emir ve talimatlarına karşı demokratik direniş haklarını kullanmaya başladıkler anda ise yine Hükümetin kontrolündeki Özel Yetkili Mahkemelerin ve Özel Yetkili gazetecilerin ‘’çok özel uygulamalarına’’ muhatap olacaklardır. (Örn;Hopa)
Her ne kadar Ana Muhalefet Partisi bu yetki kanunu ile zincirleme gelen KHK’lere karşı Anayasa Mahkemesine başvurmuş ise de, bu başvurulardan bir sonuç çıkması çok zayıf bir olasılıktır.
Çünkü, Anayasa Mahkemesinin yapısı ve üyelerin niteliği 12 Eylül Referandumu ile yeniden dizayn edilmiş ve ‘’dikensiz gül bahçesine’’ uygun hale getirilmiştir. Anayasa Mahkemesi kararlarını dikkatle izliyorum. Yeni yapılanmadan sonra ‘’sosyal devlet’’, özelleştirme’’, ‘’çevre koruma’ v.d konularda eski korumacı kararlardan rücu edilmeye başlanmıştır.
Bu arada yine 12 Eylül ile dizayn edilen HSYK’nın,  Danıştay ve Yargıtay’a seçtiği yeni üyeler ile bu kurumların yapısı da değişmiş ve bu yapılanma yargıç tayinlerine ve yeni kararlara sirayet etmeye başlamıştır.  
Elbette insan haklarını savunma , çevre ve doğayı kurtarma mücadelesi yine yürümeye devam edecektir. Ancak, bu mücadelenin yargısal alandaki işlevi artık çok sınırlıdır. Bu alan daralmasına neden olan 12 Eylül Referandumuna başta AB olmak üzere destek olan kişi ve kurumların ve sözde muhalefet yapan siyasi partilerin yeniden düşünme ve değerlendirme  zamanları gelip geçmektedir.
Sonuç olarak, bu ülkenin çevre , doğa ve ekolojisi çok büyük tehdit altındadır.
Noyan Özkan
Avukat,İzmir. 23.08.2011
 
 
Çevre ve Şehircilik Bakanlığı…web sitesinden;
 (19-08-2011)
17 Ağustos 2011, Salı günü yayımlanan Kanun Hükmünde Kararname ile Özel Çevre Koruma Kurumu kapatıldı görevleri ise Çevre ve Şehircilik Bakanlığı bünyesinde kurulan Tabiat Varlıklarını Koruma Genel Müdürlüğü’ne devredildi. Değişiklikle; Milli Parklar, Tabiat Koruma Alanları, Tabiat Anıtları, Tabiat Varlıkları, Doğal Sitler, Sulak Alanlar ve Özel Çevre Koruma Bölgeleri’nin tespit, tescil ve ilanının tek elden yürütülmesinin önü açıldı. Buna göre bir alanda mevcut birden çok statü olsa da tek idareye yetki verilecek, planları tek elden yapılacak ve onaylanacak. Ayrıca Doğal Sitler, Tabiat Varlıkları ve Özel Çevre Koruma Bölgeleri’nin tek elden etkin yönetilmesi sağlanacak.
Daha önce Kültür ve Turizm Bakanlığı’nın sorumluluğunda olan Tabiat Varlıkları ve Doğal Sitler de 6 ay içerisinde Çevre ve Şehircilik Bakanlığı’na devredilecek. Çevre ve Şehircilik Bakanlığı bünyesinde Kültür ve Tabiat varlıkları Yüksek Kurulu’na karşılık Tabiat Varlıklarını Koruma Merkez Komisyonu, Kültür ve Tabiat Varlıkları Bölge Kurulları’na karşılık da Tabiat Varlıklarını Koruma Bölge Komisyonları görev yapacak.
Doğal Sitlerin Korunması ile ilgili olarak 2863 sayılı yasa geçerli olacak. Bakanlıkça ilk olarak Doğal Sitlerin Biyolojik çeşitlilik ve peyzaj değerleri açısından envanteri oluşturulacak. Bu amaçla ülke genelindeki doğal sitlere yönelik temel araştırmalar yapılacak. Bunun için kapatılan Özel Çevre Koruma Kurumu’nun alt yapısı ve koruma metodolojisi esas alınacak. Bilindiği üzere Özel Çevre Koruma Bölgeleri’nde, BM biyolojik çeşitlilik sözleşmesinin ön gördüğü gibi etkin koruma sistemleri uygulanıyor.
 
 
17 Ağustos 2011 ÇARŞAMBA…. Resmî Gazete Sayı : 28028…
KANUN    HÜKMÜNDE KARARNAME
ÇEVRE VE    ŞEHİRCİLİK BAKANLIĞININ TEŞKİLAT VE GÖREVLERİ HAKKINDA    KANUN HÜKMÜNDE KARARNAME İLE BAZI KANUN VE    KANUN HÜKMÜNDE KARARNAMELERDE
DEĞİŞİKLİK    YAPILMASINA DAİR KANUN HÜKMÜNDE    KARARNAME
 
Karar    Sayısı: KHK/648
 
Çevre ve Şehircilik Bakanlığının Teşkilat ve Görevleri    Hakkında Kanun Hükmünde Kararname ile bazı kanun ve kanun hükmünde    kararnamelerde değişiklik yapılması; 6/4/2011 tarihli ve 6223 sayılı    Kanunun verdiği yetkiye dayanılarak, Bakanlar Kurulu’nca 8/8/2011 tarihinde    kararlaştırılmıştır.
 
MADDE 1 – 29/6/2011    tarihli ve 644 sayılı Çevre ve Şehircilik Bakanlığının Teşkilat ve    Görevleri Hakkında Kanun Hükmünde Kararnamenin 2 nci maddesinin birinci    fıkrasının (b) ve (ç) bentleri aşağıdaki şekilde değiştirilmiş, (e)    bendinde yer alan “özel ihtisas işleri hariç” ibaresinden sonra gelmek    üzere “talepleri halinde” ibaresi eklenmiş, (ğ) bendinden sonra gelmek    üzere aşağıdaki bentler eklenmiş ve mevcut bentler buna göre teselsül    ettirilmiştir.
“b) Çevrenin korunması, iyileştirilmesi ile çevre    kirliliğinin önlenmesine yönelik prensip ve politikalar tespit etmek,    standart ve ölçütler geliştirmek, programlar hazırlamak; bu çerçevede    eğitim, araştırma, projelendirme, eylem planları ve kirlilik haritalarını    oluşturmak, bunların uygulama esaslarını tespit etmek ve izlemek, iklim    değişikliği ile ilgili iş ve işlemleri yürütmek.”
“ç) Her tür ve ölçekteki fiziki planlara ve bunların uygulanmasına    yönelik temel ilke, strateji ve standartları belirlemek ve bunların    uygulanmasını sağlamak, Bakanlar Kurulunca yetkilendirilen alanlar ile    merkezi idarenin yetkisi içindeki kamu yatırımları, mülkiyeti kamuya ait    arsa ve araziler üzerinde yapılacak her türlü yapı, milli güvenliğe dair    tesisler, askeri yasak bölgeler, genel sığınak alanları, özel güvenlik    bölgeleri, enerji ve telekomünikasyon tesislerine ilişkin etütleri, harita,    her tür ve ölçekte çevre düzeni, nazım ve uygulama imar planlarını,    parselasyon planlarını ve değişikliklerini resen yapmak, yaptırmak,    onaylamak ve başvuru tarihinden itibaren iki ay içinde yetkili idarelerce    ruhsatlandırma yapılmaması halinde resen ruhsat ve yapı kullanma izni    vermek.”
 
“h) Devletin hüküm ve tasarrufu altında bulunan veya    mülkiyeti Hazineye, kamu kurum veya kuruluşlarına ya da kişilere ait olan    taşınmazlar üzerinde yapılacak yatırımlara ilişkin olarak ilgilileri    tarafından hazırlanan veya hazırlattırılan ancak yetkili idarelerce üç ay    içerisinde onaylanmayan etüt, harita, her tür ve ölçekte çevre düzeni,    nazım ve uygulama imar planlarını, parselasyon planlarını ve    değişikliklerini ilgili idarelerin başvurusu üzerine yapmak, yaptırmak,    onaylamak ve başvuru tarihinden itibaren üç ay içinde yetkili idarelerce    ruhsatlandırma yapılmaması halinde resen ruhsat ve yapı kullanma izni    vermek.
ı) Depreme karşı dayanıksız yapılar ile imar mevzuatına,    plan, proje ve eklerine aykırı yapıların ve bunların bulunduğu alanların    dönüşüm projelerini ve uygulamalarını yapmak veya yaptırmak.”
MADDE 2 – 644 sayılı    Kanun Hükmünde Kararnamenin 5 inci maddesinin ikinci fıkrasında yer alan    “dört” ibaresi “beş” şeklinde değiştirilmiştir.  (?)
 
MADDE 3 – 644 sayılı    Kanun Hükmünde Kararnamenin 6 ncı maddesinin birinci fıkrasının (d) bendi    aşağıdaki şekilde değiştirilmiş, (f) bendinden sonra gelmek üzere aşağıdaki    bent eklenmiş ve mevcut bentler buna göre teselsül ettirilmiştir.
 
“d) Altyapı Hizmetleri Genel Müdürlüğü.”
 
“g) Tabiat Varlıklarını Koruma Genel Müdürlüğü.”
 
MADDE 4 – 644 sayılı    Kanun Hükmünde Kararnamenin 7 nci maddesinin birinci fıkrasının (d)    bendinden sonra gelmek üzere aşağıdaki bent eklenmiş, mevcut bentler buna    göre teselsül ettirilmiş ve (j) bendinde yer alan “kamu yatırımları,”    ibaresinden sonra gelmek üzere “mülkiyeti kamuya ait arsa ve araziler    üzerinde yapılacak her türlü yapı,” ibaresi eklenmiştir.
“e) 2 nci maddenin birinci fıkrasının (h) bendinde    belirtilen konularla ilgili olarak 2985 sayılı Toplu Konut Kanununun ek 7    nci maddesi çerçevesinde uygulama yapmak veya yaptırmak, bu uygulamalara    yönelik olarak kentsel dönüşüm, yenileme ve transfer alanları geliştirmek,    bu alanların her ölçekteki imar planı ve imar uygulamalarını, kentsel    tasarım projelerini yapmak, yaptırmak ve onaylamak, bu çerçevede paylı    mülkiyetleri ayırmak, birleştirmek, arsa ve arazi düzenlemeleri yapmak,    imar hakkı transfer etmek, kamulaştırma ve gerektiğinde usulüne uygun    olarak acele kamulaştırma yoluna gitmek, yapı ruhsatı ve yapı kullanma    izinlerini vermek ve kat mülkiyeti tesis ve tescilini sağlamak.”
 
MADDE 5 – 644 sayılı    Kanun Hükmünde Kararnamenin 8 inci maddesinin birinci fıkrasının (ğ), (ı),    (j) ve (l) bentleri aşağıdaki şekilde değiştirilmiş, (m) bendinden sonra    gelmek üzere aşağıdaki bentler eklenmiş, mevcut bentler buna göre teselsül    ettirilmiş ve (k) bendinde yer alan “ölçütleri belirlemek” ibaresinden    sonra gelmek üzere “, uygulanmasını sağlamak” ibaresi eklenmiştir.
 
“ğ) Yeraltı ve yerüstü sularının, denizlerin ve toprağın    korunması, kirliliğin önlenmesi veya bertaraf edilmesi maksadıyla kirletici    unsurlar ile kirliliğin giderilmesi ve kontrolüne ilişkin usul ve esasları    tespit etmek ve uygulamayı sağlamak, acil müdahale planları yapmak ve    yaptırmak, çevrenin korunması maksadıyla uygun teknolojileri belirlemek ve    bu maksatla kurulacak tesislerin vasıflarını tespit etmek ve bu çerçevede    gerekli tedbirleri almak ve aldırmak.”
 
“ı) Atıksu arıtma tesislerinin tasarım esaslarını ve    kriterlerini belirlemek, onay işlemlerini yürütmek.”
 
“j) İlgili kurum ve kuruluşlarla işbirliği içinde    atıkların taşınması ile tehlikeli atıkların taşınma lisanslarına ilişkin    esasları belirlemek, uygulanmasını sağlamak, izlemek, atık ve kimyasallarla    kirlenmiş alanların mevcut kirlilik durumlarını tespit etmek, çevre ve    insan sağlığına yönelik risklere ve kirlenmiş alanların iyileştirilmesine    ilişkin çalışmaları yapmak ve yaptırmak.”
 
“l) Ulusal çevre stratejisi ve eylem planlarını    hazırlamak, yürütmek ve koordinasyonu sağlamak.”
 
“n) Mahalli çevre kurullarının çalışmalarını takip etmek    ve yönlendirmek.
 
o) Yerleşik alanlarda bina ve sair yapılarda görüntü    kirliliğine yol açan uygulamaları önleyici tedbirler almak.”
 
MADDE 6 – 644 sayılı    Kanun Hükmünde Kararnamenin 9 uncu maddesinin birinci fıkrasının (b), (c)    ve (i) bentleri aşağıdaki şekilde değiştirilmiş, (ç), (d), (f), (ğ) ve (k)    bentleri yürürlükten kaldırılmış, mevcut bentler buna göre teselsül    ettirilmiş ve (ı) bendinde yer alan “, tespit ve kalite ölçütlerini”    ibaresi “ve analiz ölçütlerini belirlemek,” şeklinde değiştirilmiştir.
 
“b) Çevre kirliliğini önleme ve çevre kalitesini    iyileştirmeye yönelik her türlü faaliyet ve tesisi izlemek, gerekli    tedbirleri almak ve aldırmak, denetlemek, çevre izni ve lisansı vermek.
 
c) Çevre kirliliğine neden olan faaliyet ve tesislerin    emisyon, deşarj ve atıklar ile arıtma ve bertaraf sistemlerini izlemek ve    denetlemek.”
 
“i) Her türlü atık bertaraf tesisine lisans vermek,    bunları izlemek ve denetlemek.”
 
MADDE 7 – 644 sayılı    Kanun Hükmünde Kararnamenin 10 uncu maddesinin birinci fıkrasının (f), (g)    ve (ğ) bentleri yürürlükten kaldırılmış ve aynı maddenin ikinci fıkrasında    yer alan “(ç)” ibaresi “(c)” şeklinde değiştirilmiştir.
 
MADDE 8 – 644 sayılı    Kanun Hükmünde Kararnamenin 11 inci maddesinin başlığı “Altyapı Hizmetleri    Genel Müdürlüğü” şeklinde ve birinci fıkrasında yer alan “İmar ve Kentsel    Altyapı Genel Müdürlüğünün” ibaresi “Altyapı Hizmetleri Genel Müdürlüğünün”    şeklinde değiştirilmiş, aynı maddenin birinci fıkrasının (f) bendinden    sonra gelmek üzere aşağıdaki bent eklenmiş ve mevcut (g) bendi (ğ) bendi    olarak teselsül ettirilmiştir.
 
“g) 2 nci maddenin birinci fıkrasının (ğ) bendi    kapsamındaki uygulamalara ilişkin her türlü altyapı, katlı ve köprülü    kavşak gibi yapıların proje ve uygulamalarını yapmak, yaptırmak, bu    alanlarda mülk sahiplerinden altyapı katılım bedellerini tahsil etmeye dönük    düzenlemeler yapmak.”
 
MADDE 9 – 644 sayılı    Kanun Hükmünde Kararnamenin 12 nci maddesinin birinci fıkrasına (l)    bendinden sonra gelmek üzere aşağıdaki bentler eklenmiş ve mevcut (m) bendi    (o) bendi olarak teselsül ettirilmiştir.
 
“m) Yapılarda kullanılacak malzemelerin kullanım amacına    uygunluğuna dair esasları belirlemek, koordinasyon ve yetkilendirme    çalışmalarını yürütmek, yapı malzemelerine ilişkin standartların hazırlanıp    yayımlanmasını sağlamak.
 
n) Yapı malzemelerinin üretim, satış, nakil ve kullanma    safhalarında her türlü mekânda ve ortamda gözetim ve denetimini yapmak,    yapı malzemesi numunelerinin test ve deneylerini ilgili standarda göre    yapmak, yaptırmak ve laboratuvar altyapısını geliştirmek.”
 
MADDE 10 – 644 sayılı    Kanun Hükmünde Kararnameye 13 üncü maddesinden sonra gelmek üzere aşağıdaki    madde eklenmiştir.
 
“Tabiat Varlıklarını Koruma Genel Müdürlüğü
 
MADDE 13/A – (1) Tabiat Varlıklarını Koruma Genel    Müdürlüğünün görevleri şunlardır:
 
a) Milli parklar, tabiat parkları, tabiat anıtları, tabiatı    koruma alanları, sulak alanlar ve benzeri koruma statüsü bulunan diğer    alanların tescil, onay ve ilanına dair usul ve esasları belirlemek ve bu    alanların sınırlarını tescil etmek.
 
b) Tabiat varlıkları ve doğal sit alanları ile özel    çevre koruma bölgelerinin tespit, tescil, onay, değişiklik ve ilanına dair    usul ve esasları belirlemek ve bu alanların sınırlarını tespit ve tescil    etmek, yönetmek ve yönetilmesini sağlamak.
 
c) Milli parklar, tabiat parkları, tabiat anıtları,    tabiatı koruma alanları, doğal sit alanları, sulak alanlar, özel çevre    koruma bölgeleri ve benzeri koruma statüsü bulunan diğer alanların kullanma    ve yapılaşmaya yönelik ilke kararlarını belirlemek ve her tür ve ölçekte    çevre düzeni, nazım ve uygulama imar planlarını yapmak, yaptırmak,    değiştirmek, uygulamak veya uygulanmasını sağlamak.
 
ç) Tabiat varlıkları, doğal, tarihi, arkeolojik ve    kentsel sitler ile koruma statüsü bulunan diğer alanların çakıştığı    yerlerde koruma ve kullanma esaslarını ilgili bakanlıkların görüşünü alarak    belirlemek ve bu alanların kısmen veya tamamen hangi idarelerce    yönetileceğine karar vermek, her tür ve ölçekteki çevre düzeni, nazım ve    uygulama imar planlarını yapmak, yaptırmak ve onaylamak.
 
d) Orman alanları dışında yer alan korunması gerekli    taşınmaz tabiat varlıkları, koruma alanları ve doğal sit alanlarının    Bakanlıkça belirlenen ilke kararlarına, onaylanan planlara uygun olarak    kullanılmak üzere tahsisini gerçekleştirmek, uygulamaların tahsis    şartlarına uygun olarak gerçekleşmesini izlemek ve denetlemek.
 
e) Tabiat varlıkları ve doğal sit alanları ile özel    çevre koruma bölgelerine ilişkin olarak; hâlihazır haritaları aldırmak,    gerekli görülen projeleri yapmak, yaptırmak ve onaylamak, her türlü    araştırma ve inceleme yapmak, yaptırmak, izlemek, eğitim ve bilinçlendirme    çalışmaları yürütmek, kullanım yasağı getirilen alanların kamulaştırma veya    benzer yollarla kamunun eline geçirilmesini sağlamak, kontrol ve denetim    yapmak, gerekli görülen alanların korunması ve kirliliğin önlenmesi    amacıyla yatırım yapmak veya ilgili idarelerin yatırım projelerini    desteklemek, bu alan ve bölgelerde Devletin hüküm ve tasarrufu altındaki    yerlere ilişkin her türlü tasarrufta bulunmak, işletmek, işlettirmek ve    kullanım izinlerini vermek, korunan alanlara ilişkin insan ve finansman kaynağı    sağlamak.
 
f) Bakan tarafından verilen benzeri görevleri yapmak.
 
(2) Orman ve orman rejimine tabi olmayan yerlerde Orman    ve Su İşleri Bakanlığınca tespit edilen veya ettirilen tabiat parkları,    tabiat anıtları, tabiatı koruma alanları, sulak alanlar ve benzeri diğer    koruma alanları ile Bakanlıkça tespit edilen doğal sit alanları, tabiat    varlıkları ve bunların koruma alanlarının tescil ve ilanı Bakanın onayı ile    yapılır. Ancak Bakanlıkça yapı yasağı önerilen tabiat varlıkları ve doğal    sit alanları dahil orman rejimine tabi olmayan bütün koruma alanları    Bakanlar Kurulu kararı ile tescil ve ilan edilir. Uygulama imar planı    kararı ile yapı yasağı getirilen özel mülkiyete konu alanlara ilişkin arazi    ve arsa düzenlemesi, trampa veya kamulaştırma işlemleri, bu alanların yönetimi    ve işletmesini üstlenen kuruluşlarca veya Bakanlıkça gerçekleştirilir.”
 
MADDE 11 – 644 sayılı    Kanun Hükmünde Kararnamenin 16 ncı maddesinin dördüncü fıkrasının birinci    cümlesi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
 
“Yüksek Fen    Kurulu, en az üçte iki çoğunluk ile toplanır ve toplantıya katılanların    çoğunluğu ile karar alır; oyların eşitliği halinde, Başkanın taraf olduğu    görüş çoğunlukta sayılır.”
 
MADDE 12 – 644 sayılı    Kanun Hükmünde Kararnamenin 25 inci maddesine aşağıdaki fıkra eklenmiştir.
 
“(2) Bakanlık Müşavirleri, Bakanın uygun göreceği merkez    veya taşra teşkilatına ait birimlerde çalıştırılabilir.”
 
MADDE 13 – 644 sayılı    Kanun Hükmünde Kararnamenin 32 nci maddesine aşağıdaki fıkra eklenmiştir.
 
“(2) Bakanlık, 2 nci maddenin birinci fıkrasının (i)    bendinde belirtilen görevlerden bir kısmını veya tamamını, talepleri    üzerine, yeterli teknik teşkilatı olduğu kabul edilen kamu kurum ve    kuruluşlarına devredebilir.”
 
MADDE 14 – 644 sayılı    Kanun Hükmünde Kararnameye 36 ncı maddesinden sonra gelmek üzere aşağıdaki    madde eklenmiştir.
 
“Sözleşmeli personel çalıştırılması
 
MADDE 36/A – (1) 2 nci maddenin birinci fıkrasının (ğ)    bendi kapsamında Bakanlar Kurulunca belirlenen projelerde, proje ve    uygulama süresini aşmamak kaydıyla 657 sayılı Devlet Memurları Kanunu ile    diğer kanunların sözleşmeli personel çalıştırılmasına dair hükümlerine    bağlı kalınmaksızın, özel bilgi ve ihtisas gerektiren konularda sözleşmeli    personel çalıştırılabilir. Bu suretle çalıştırılacakların unvanı, sayısı,    ücretleri ile diğer hususlar, Bakanlar Kurulunca yürürlüğe konulacak hizmet    sözleşmesi esaslarına göre tespit edilir.”
 
MADDE 15 – 644 sayılı    Kanun Hükmünde Kararnameye aşağıdaki ek madde eklenmiştir.
 
“EK MADDE 1 – (1) 19/10/1989 tarihli ve 383 sayılı Özel    Çevre Koruma Kurumu Başkanlığı Kurulmasına Dair Kanun Hükmünde Kararname    ile kurulan Özel Çevre Koruma Kurumu Başkanlığı kapatılmıştır.
 
(2) 383 sayılı Kanun Hükmünde Kararnamede belirtilen iş    ve işlemler, Bakan tarafından uygun görülen Çevre ve Şehircilik    Bakanlığının birimlerince yürütülür.
 
(3) Bu Kanun Hükmünde Kararname ile kapatılan Özel Çevre    Koruma Kurumu Başkanlığına ait her türlü taşınır, taşıt, araç, gereç ve    malzeme, borç ve alacaklar, hak ve yükümlülükler, yazılı ve elektronik    ortamdaki her türlü kayıtlar ve dokümanlar Çevre ve Şehircilik Bakanlığına    hiçbir işleme gerek kalmaksızın devredilmiş sayılır. Mülkiyeti Hazineye ait    veya Devletin hüküm ve tasarrufu altındaki taşınmazlardan Özel Çevre Koruma    Kurumu Başkanlığına tahsis edilmiş olanlar hiçbir işleme gerek kalmaksızın    tahsis amacında kullanılmak üzere Bakanlığa tahsis edilmiş sayılır.
 
(4) Kapatılan Özel Çevre Koruma Kurumu Başkanlığının    harcamaları, 6091 sayılı 2011 Yılı Merkezi Yönetim Bütçe Kanununa istinaden    Maliye Bakanlığınca yeni bir düzenleme yapılıncaya kadar, Özel Çevre Koruma    Kurumu Başkanlığının 2011 yılı bütçesinde yer alan ödeneklerden karşılanır.
 
(5) Kapatılan Özel Çevre Koruma Kurumu Başkanlığında    Özel Çevre Koruma Kurumu Başkanı, Başkan Yardımcısı, I. Hukuk Müşaviri ve    Daire Başkanı kadrosunda bulunanlar, ekli (3) sayılı liste ile ihdas edilen    Bakanlık Müşaviri kadrolarına, Özel Çevre Koruma Müdürü ve Özel Çevre    Koruma Müdür Yardımcısı kadrolarında bulunanlar, bulundukları illerdeki    Çevre ve Şehircilik İl Müdürlüğünün şube müdürü kadrolarına halen bulundukları    kadro dereceleriyle atanmış sayılır. Geçici 3 üncü maddenin beşinci fıkrası    hükümleri bunlar hakkında da uygulanır. Bu madde uyarınca ihdas edilen    Bakanlık Müşaviri kadroları, herhangi bir sebeple boşalması halinde hiçbir    işleme gerek kalmaksızın iptal edilmiş sayılır. Bunlar dışında kalan    personel, hiçbir işleme gerek kalmaksızın kadro ve pozisyonlarıyla birlikte    Çevre ve Şehircilik Bakanlığına devredilmiştir. Devredilen personele ait    kadrolar, başka bir işleme gerek kalmaksızın devir tarihi itibarıyla ihdas    edilerek 190 sayılı Kanun Hükmünde Kararnamenin Çevre ve Şehircilik Bakanlığına    ait bölümüne eklenmiş ve devredilen sözleşmeli pozisyonlar aynı Bakanlığa    vize edilmiş sayılır.”
 
MADDE 16 – 644 sayılı    Kanun Hükmünde Kararnamenin geçici 2 nci maddesine aşağıdaki fıkralar    eklenmiştir.
 
“(7) Bu Kanun Hükmünde Kararname ile Bakanlığa verilen    görevlerle ilgili iş ve işlemlerden dolayı Çevre ve Orman Bakanlığınca    taraf olunan işlem ve sözleşmelerde Bakanlık taraf olur ve Çevre ve Orman    Bakanlığı leh ve aleyhine açılmış olan davalar ile başlatılmış olan    takiplerde Bakanlık kendiliğinden taraf sıfatını kazanır. Söz konusu    görevlere ilişkin olarak bu maddenin yürürlüğe girmesinden önce Çevre ve    Orman Bakanlığınca yapılmış iş ve işlemler sebebiyle açılacak davalar    Bakanlığa yöneltilir. Tabiat varlıkları ile ilgili iş ve işlemlerden dolayı    Kültür ve Turizm Bakanlığının taraf olduğu işlem, sözleşme, dava ve    takipler hakkında da bu fıkra hükmü uygulanır.
 
(8) Yedinci fıkrada belirtilenler hariç olmak üzere bu    maddenin yayımı tarihinden önce, Çevre ve Orman Bakanlığı ile Bayındırlık    ve İskan Bakanlığına ilişkin iş ve işlemler sebebiyle adı geçen    Bakanlıkların leh ve aleyhine açılmış olan davalar ile başlatılmış    takiplerde Çevre ve Orman Bakanlığınca tesis edilmiş işlemler için husumet    Orman ve Su İşleri Bakanlığına; Bayındırlık ve İskan Bakanlığınca tesis    edilmiş işlemlerde ise husumet Çevre ve Şehircilik Bakanlığına yöneltilir.”
 
MADDE 17 – 644 sayılı    Kanun Hükmünde Kararnameye aşağıdaki geçici madde eklenmiştir.
 
“Mevcut statülerin değerlendirilmesi
 
GEÇİCİ MADDE 6 – (1) Bu maddenin yürürlüğe girdiği    tarihte, doğal sit alanı ve tabiat varlığı olarak tespit ve tescil edilmiş    alan ve varlıklara ilişkin her türlü belge, bu alan ve varlıkların    statülerinin yeniden değerlendirilmesi için en geç altı ay içinde Bakanlığa    devredilir. Tabiat varlıkları ve doğal sitlerle ilgili yeni değerlendirme    yapılıncaya kadar bu alanlara ilişkin olarak kültür ve tabiat varlıklarını    koruma bölge kurullarınca alınmış kararlar geçerlidir.
 
(2) Devir sürecinde arkeolojik, kentsel, tarihi sitlerin    ve kültür varlıklarının bulunduğu alanların doğal sitler, tabiat varlıkları    ile benzeri diğer koruma statüsünde bulunan alanlarla çakışması durumunda    bu alanlara ilişkin konular mevcut doğal sit statüsü de gözönüne alınarak    kültür varlıklarını koruma bölge kurullarınca değerlendirilir ve Kültür ve    Turizm Bakanlığının talebi üzerine bu alanların adı geçen Bakanlıkça kısmen    veya tamamen yönetilmesine Çevre ve Şehircilik Bakanı ile Kültür ve Turizm    Bakanınca birlikte karar verilir.
 
(3) Bakanlık tarafından konunun uzmanlarından    oluşturulacak komisyonca yeniden tespit edilen statüler Çevre ve Şehircilik    Bakanının onayı ile, yapı yasağı öngörülen statüler ise Bakanlar Kurulunca    onaylandıktan sonra tescil edilir. Bu alanlar ve varlıklar yeni statüsüne,    ören yerleri ise mevcut statüsüne uygun koruma-kullanma esaslarına göre    yetkili idarelerce yönetilir.
 
(4) Bu Kanun Hükmünde Kararnamenin yayımı tarihinden    önce ilan edilmiş olan milli parklar, tabiat parkları, tabiat anıtları,    tabiatı koruma alanları ve sulak alanlardaki kamuya ait alanların mevcut    halleriyle yönetilmesine ve işletilmesine ilişkin iş ve işlemler,    Bakanlıkça onaylanan her tür ve ölçekteki çevre düzeni planı ile nazım ve    uygulama imar planı kararlarına uygun olarak Orman ve Su İşleri    Bakanlığınca yürütülür.”
 
MADDE 18 – 644 sayılı    Kanun Hükmünde Kararnamenin eki (I) sayılı cetvelin “Müsteşar Yardımcısı”    başlıklı sütununa “Müsteşar Yardımcısı” sırası eklenmiş, “Hizmet Birimleri”    başlıklı sütununun 5 inci sırası aşağıdaki şekilde değiştirilmiş, 7 nci    sırasından sonra gelmek üzere aşağıdaki sıra eklenmiş ve mevcut sıralar    buna göre teselsül ettirilmiştir.
 
“5) Altyapı Hizmetleri Genel Müdürlüğü”
 
“8) Tabiat Varlıklarını Koruma Genel Müdürlüğü”
 
MADDE 19 – 10/12/2003    tarihli ve 5018 sayılı Kamu Malî Yönetimi ve Kontrol Kanununun eki (II)    sayılı cetvelin “B) ÖZEL BÜTÇELİ DİĞER İDARELER” bölümünde yer alan “31)    Özel Çevre Koruma Kurumu Başkanlığı” sırası yürürlükten kaldırılmıştır.
 
MADDE 20 – 27/6/1989    tarihli ve 375 sayılı Kanun Hükmünde Kararnamenin ek 3 üncü maddesinin    birinci fıkrasında yer alan “Özel Çevre Koruma Kurumu Başkanlığı,” ve    sekizinci fıkrasında yer alan “Çevre ve Şehircilik Bakanlığı,” ibareleri    yürürlükten kaldırılmıştır.
 
MADDE 21 – 3/5/1985    tarihli ve 3194 sayılı İmar Kanununun 8 inci maddesinin birinci fıkrasının    (b) bendinin dördüncü cümlesi ve ikinci fıkrasının üçüncü cümlesi aşağıdaki    şekilde değiştirilmiştir.
 
“Bu planlar    onay tarihinden itibaren belediye başkanlığınca tespit edilen ilan    yerlerinde ve ilgili idarelerin internet sayfalarında bir ay süreyle eş    zamanlı olarak ilan edilir.”
 
“Onay    tarihinden itibaren valilikçe tespit edilen ilan yerinde ve ilgili    idarelerin internet sayfalarında bir ay süreyle eş zamanlı olarak ilan    edilir.”
 
MADDE 22 – 3194 sayılı    Kanunun 27 nci maddesi başlığı ile birlikte aşağıdaki şekilde    değiştirilmiştir.
 
“Köylerde yapılacak yapılar ve uyulacak esaslar
 
MADDE 27 – Belediye ve mücavir alanlar dışında köylerin    köy yerleşik alanlarında, civarında ve mezralarda yapılacak konut, entegre    tesis niteliğinde olmayan ve imar planı gerektirmeyen tarım ve hayvancılık    amaçlı yapılar ile köyde oturanların ihtiyaçlarını karşılayacak bakkal,    manav, berber, köy fırını, köy kahvesi, köy lokantası, tanıtım ve teşhir    büfeleri ve köy halkı tarafından kurulan ve işletilen kooperatiflerin    işletme binası gibi yapılar için yapı ruhsatı aranmaz. Ancak etüt ve    projelerinin valilikçe incelenmesi, muhtarlıktan yazılı izin alınması ve bu    yapıların yöresel doku ve mimari özelliklere, fen, sanat ve sağlık    kurallarına uygun olması zorunludur. Etüt ve projelerin sorumluluğu    müellifi olan mimar ve mühendislere aittir. Bu yapılar valilikçe ulusal    adres bilgi sistemine ve kadastro planlarına işlenir. Köy yerleşik alan    sınırları dışında kalan ve entegre tesis niteliğinde olmayan ve imar planı    gerektirmeyen tarım ve hayvancılık amaçlı yapıların yapı ruhsatı alınarak    inşa edilmesi zorunludur. Tarım ve hayvancılık amaçlı yapıların denetimine    yönelik fenni mesuliyet 28 inci madde hükümlerine göre mimar ve    mühendislerce üstlenilir.
 
Onaylı üst kademe planlarda aksine hüküm bulunmadığı    hallerde köy yerleşik alan sınırları içinde, jeolojik açıdan üzerinde yapı    yapılmasında sakınca bulunan alanlar ile köyün ana yolları ve genişlikleri,    hâlihazır harita veya kadastro paftaları üzerinde il özel idarelerince    belirlenir. Belirlenen yollar, ifraz ve tevhit suretiyle uygulama imar    planı kararı aranmaksızın kamu yararı kararı alınarak oluşturulur.
 
Köy yerleşik alan sınırı içerisinde, 3/7/2005 tarihli ve    5403 sayılı Toprak Koruma ve Arazi Kullanımı Kanunu hükümleri uygulanmaz.
 
Köy yerleşik alan sınırlarının parselleri bölmesi    durumunda yerleşik alan sınırı 5403 sayılı Kanun hükümlerine tabi    olmaksızın ifraz hattı olarak kabul edilir.
 
İl çevre düzeni planında açıkça belirtilmediği takdirde,    ihtiyaç duyulması halinde, köyün gelişme potansiyeli ve gelişme düzeyi de    dikkate alınarak köy yerleşik alan sınırları ve özel kanunlara ilişkin    hükümler saklı kalmak kaydıyla bu alanlarda yapılaşma kararı ve ifraz    şartları belediye sınırı il sınırı olan yerlerde büyükşehir belediye    meclisi, diğer yerlerde il genel meclisi kararı ile belirlenir. Tespitler    kadastro paftasına işlenerek tapu sicilinde belirtilir. İhtiyaç duyulması    halinde mevcut köy yerleşik alan sınırları il genel meclislerince yeniden    belirlenebilir.
 
İmar planı olmayan köy yerleşik alanı sınırları    içerisinde köyün ihtiyacına yönelik olarak ilk ve orta öğretim tesisi,    ibadet yeri, sağlık tesisi, güvenlik tesisi gibi yapılar için imar planı    şartı aranmaz. Ancak yer seçimi, valilikçe oluşturulan bir komisyonca    hâlihazır harita veya kadastro paftaları üzerinde kesin sınırları ile    belirlenir. Bu yapı ve tesislere uygulama projelerine göre ilgili yatırımcı    kamu kurum ve kuruluşu adına yapı ruhsatı ve yapı kullanma izni verilir.
 
Bu maddenin uygulanmasına ilişkin hususlar Bakanlıkça    hazırlanan yönetmelikle belirlenir.”
 
MADDE 23 – 3194 sayılı    Kanuna aşağıdaki ek madde eklenmiştir.
 
“EK MADDE 4 – Mera, yaylak ve kışlakların geleneksel    kullanım amacıyla geçici yerleşme yeri olarak uygun görülen kısımları    valilikçe bu amaçla kurulacak bir komisyon tarafından tespit edilir. Bu    yerlerin ot bedeli alınmaksızın tahsis amacı değiştirilerek tapuda Hazine    adına tescilleri yapılır. Bu taşınmazlar, bu madde kapsamında kullanılmak    ve değerlendirilmek üzere, belediye ve mücavir alan sınırları içinde    kalanlar ilgili belediyelerine, diğer alanlarda kalanlar ise il özel    idarelerine veya özel kanunlarla belirlenen ilgili idarelere tahsis edilir.    Özel kanunlar kapsamı dışında kalan alanlarda belediyesince veya il özel    idaresince geçici yerleşme alanının vaziyet planı ve yapılaşma şartları    hazırlanır ve onaylanır. Bu taşınmazlardan kamu hizmetleri için gerekli    olanların dışındakiler, il özel idaresince veya belediyesince ve özel    kanunlarla belirlenmiş alanlarda ilgili idarece kadastro verileri işlenmiş    hâlihazır haritalar üzerine yapılmış vaziyet planına veya onaylı imar    planına uygun olarak talep sahiplerine bedeli karşılığında yirmidokuz yıla    kadar tahsis edilebilir. Bu yerlerde umumi ve kamusal yapılar hariç, inşa    edilecek yapıların kat adedi bodrum hariç olmak üzere ikiyi, yapı inşaat    alanı 200 metrekareyi geçemez. Bu yapıların yöresel mimariye uygun ve    yöresel malzeme kullanılmak suretiyle yapılması zorunludur. Bu fıkranın    uygulanmasına, bu fıkra kapsamında tahsis edilecek mera, yaylak ve    kışlakların il genelindeki toplam mera, yaylak ve kışlakların binde beşini    geçmemek üzere oranının belirlenmesine, bu yerlerin kiralanmak ve irtifak    hakkı tesis edilmek suretiyle tahsisine, tahsis sürelerine, tahsis bedellerine,    tahsil edilen bedellerin kullanım şekline, tahsis süresinin sona ermesine,    komisyonun teşkiline ve diğer konulara ilişkin esas ve usuller, İçişleri    Bakanlığı, Maliye Bakanlığı, Gıda, Tarım ve Hayvancılık Bakanlığı, Orman ve    Su İşleri Bakanlığı ile Kültür ve Turizm Bakanlığının uygun görüşleri    alınarak Bakanlıkça hazırlanan yönetmelikle belirlenir.
 
Mera, yaylak ve kışlakların 12/3/1982 tarihli ve 2634    sayılı Turizmi Teşvik Kanunu uyarınca ilan edilen turizm merkezleri ile    kültür ve turizm gelişim bölgeleri kapsamında kalan kısımları, ot bedeli    alınmaksızın tahsis amacı değiştirilerek tapuda Hazine adına tescil edilir    ve bu yerler, 2634 sayılı Kanun çerçevesinde kullanılmak ve değerlendirilmek    üzere Kültür ve Turizm Bakanlığına tahsis edilir.”
 
MADDE 24 – 29/6/2001    tarihli ve 4708 sayılı Yapı Denetimi Hakkında Kanunun 1 inci maddesinin    ikinci fıkrası aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
 
“Bu Kanun;
 
a) 3194 sayılı İmar Kanununun 26 ncı maddesinde belirtilen    kamuya ait yapı ve tesisler ile 27 nci maddesinde belirtilen ruhsata tabi    olmayan yapılar,
 
b) Bodrum katı dışında en çok iki katlı ve yapı inşaat    alanı toplam 200 metrekareyi geçmeyen müstakil yapılar,
 
c) Entegre tesis niteliğinde olmayan tarım ve    hayvancılık amaçlı yapı ve tesisler,
 
d) Köy yerleşik alanlarında, belediye ve mücavir alan    sınırları içinde olmayan iskân dışı alanlarda ve nüfusu 5000’in altında    olan belediyelerin belediye ve mücavir alan sınırları içinde bodrum katı ve    çatı arası dışında en çok iki katlı ve yalnızca bir bodrum katın inşaat    alanı hesaba katılmaksızın toplam inşaat alanı 500 metrekareyi geçmeyen    konut yapıları ile bunların kömürlük, otopark, depo gibi müştemilatı,
 
hariç olmak üzere, belediye ve mücavir alan sınırları içinde    ve dışında kalan yerlerde yapılacak yapıların denetimini kapsar. Ruhsata    tabi olup, bu Kanun hükümlerine tabi olmayan yapılarda denetime yönelik    fenni mesuliyet 3194 sayılı İmar Kanununun 26 ncı ve 28 inci maddelerine    göre mimar ve mühendislerce üstlenilir. Birden fazla müstakil yapının    bulunduğu parsellerde, bütün yapıların toplam yapı inşaat alanının 200    metrekareyi geçmesi halinde de bu Kanun uygulanır. Yalnızca bir bodrum    katın inşaat alanı hesaba katılmaksızın toplam inşaat alanı 500 metrekareyi    geçmeyen yapılarda geçici yapı müteahhidi yetki belgesi almak ve mimar veya    mühendis unvanlı şantiye şefi bulundurmak, yapı müteahhitliğine ilişkin    bütün sorumlulukları üstlenmek şartıyla parsel maliki kendi yapısını inşa    edebilir. Ancak bu yapılarda da mimar veya mühendis unvanlı şantiye şefi    bulundurulması zorunludur. Parsel malikinin veya hissedarlardan birinin    mimar veya mühendis olması halinde ayrıca şantiye şefi aranmaz.”
 
MADDE 25 – 4708    sayılı Kanunun 2 nci maddesinin üçüncü fıkrası ve 7 nci maddesi yürürlükten    kaldırılmıştır.
 
MADDE 26 – 4708    sayılı Kanunun 4 üncü maddesi başlığı ile birlikte aşağıdaki şekilde    değiştirilmiştir.
 
“Yapı denetim komisyonları ve görevleri
 
MADDE 4 – Bu Kanunun uygulanması ile ilgili Bakanlık iş    ve işlemlerinin yürütülmesini sağlamak üzere, Bakanlık merkezinde Merkez    Yapı Denetim Komisyonu ve illerde İl Yapı Denetim Komisyonları kurulur. İl    Yapı Denetim Komisyonları, yapı denetim kuruluşlarına izin belgesi    verilmesi hariç Kanunda belirtilen diğer görevleri yapar.
 
Merkez Yapı Denetim Komisyonu, konu ile ilgili Bakanlık    personeli arasından, biri başkan olmak üzere Bakanlıkça görevlendirilecek    toplam yedi üyeden oluşur ve Bakanlıkça uygun görülen birimin bünyesinde    faaliyetlerini yürütür. Bakanlık; gerek görülen konular hakkında çalışmada    bulunmak üzere, ilgili kamu kurum ve kuruluşları ile meslek ve sivil toplum    kuruluşlarının temsilcilerini Bakanlıkça hazırlanan yönetmelikte belirtilen    usul ve esaslar çerçevesinde Komisyonda görevlendirebilir.
 
İl Yapı Denetim Komisyonu, Çevre ve Şehircilik İl    Müdürlüğünün teklifi üzerine, biri başkan olmak üzere Merkez Yapı Denetim   Komisyonunca görevlendirilecek toplam beş üyeden oluşur.”
 
MADDE 27 – 4708 sayılı    Kanunun 5 inci maddesinin dördüncü ve yedinci fıkraları yürürlükten    kaldırılmış, beşinci ve altıncı fıkraları aşağıdaki şekilde    değiştirilmiştir.
 
“Yapı denetimi hizmeti için yapı denetim kuruluşuna    ödenecek hizmet bedeli, yapı denetimi hizmet sözleşmesinde belirtilir. Bu    bedel, yapı yaklaşık maliyetinin % 1,5’inden az olamaz. Hizmet bedeli oranı,    yapım süresi iki yılı aşan iş için yıllık % 5 artırılır ve yapım süresi iki    yıldan daha az olan işler için yıllık % 5 azaltılır. Bu bedele, katma değer    vergisi ile yapı denetim kuruluşu tarafından talep edilen ve taşıyıcı    sisteme ilişkin olmayan malzeme ve imalâtlar konusunda yapı müteahhidince    yaptırılacak olan laboratuvar deneylerinin masrafları dâhil değildir. Yapı    denetim kuruluşu, yapı sahibinden başka bir ad altında, ayrıca hiçbir bedel    talebinde bulunamaz.
 
Yapı denetim hizmet bedeli, yapı denetim kuruluşlarının    hizmet bedellerinin ödenmesinde kullanılmak üzere yapı sahibince il    muhasebe birimlerinde açılacak emanet nitelikli hesaba yatırılır. Yatırılan    tutarların % 1’i ruhsatı veren idarenin, % 1’i Bakanlık bünyesinde bulunan    döner sermaye işletmesinin hesabına aktarılır.”
 
MADDE 28 – 4708    sayılı Kanunun 12 nci maddesinin ikinci fıkrası aşağıdaki şekilde    değiştirilmiştir.
 
“İlgili idarelerin bu Kanunda belirtilen hususlara ilişkin    görevleri ile çalışma usul ve esasları; yapı denetim kuruluşları ve    şubelerinin sınıflandırılması, kuruluşlar arasında adaletli iş dağılımını    temin etmek üzere bir ilde faaliyet gösterebilecek olan yapı denetim    kuruluşu sayısının belirlenmesi ile kuruluş safhasında sahip olunması    gereken asgarî nitelikler; yapı denetim kuruluşları ve laboratuvar    kuruluşlarının görevleri ile çalışma usul ve esasları; denetçi belgesi    verilmesine ilişkin usul ve esaslar ile yapı denetim ve laboratuvar    kuruluşlarında görev alacak personelde aranacak nitelik, tecrübe ve    bunların istihdam şartları ile görev ve sorumlulukları; diğer yapı    sorumlularının nitelikleri, görevleri ile çalışma usul ve esasları; Merkez    ve İl Yapı Denetim Komisyonunun görevleri ile çalışma usul ve esasları;    yapı denetimi hizmet sözleşmesinin esasları, asgarî hizmet bedelinin    belirlenmesi ve hizmet bedelinin ödenmesi, bu Kanun uyarınca denetlenerek    inşa edilen yapılara sertifika verilmesi ve düzenlenecek meslek içi    eğitimlere ilişkin usul ve esaslar Bakanlıkça hazırlanan yönetmelikle    düzenlenir.”
 
MADDE 29 – 29/6/2011    tarihli ve 645 sayılı Orman ve Su İşleri Bakanlığının Teşkilat ve Görevleri    Hakkında Kanun Hükmünde Kararnamenin 5 inci maddesinin ikinci fıkrasında    yer alan “üç” ibaresi “dört” şeklinde değiştirilmiş ve aynı Kanun Hükmünde    Kararnamenin eki (I) sayılı cetvelin “Müsteşar Yardımcısı” başlıklı    sütununa “Müsteşar Yardımcısı” sırası eklenmiştir.
 
MADDE 30 – 645 sayılı    Kanun Hükmünde Kararnamenin 8 inci maddesinin birinci fıkrasının (a) bendi    aşağıdaki şekilde değiştirilmiş, (g) bendinden sonra gelmek üzere aşağıdaki    bent eklenmiş ve mevcut (ğ) bendi (h) bendi olarak teselsül ettirilmiştir.
 
“a) Milli parklar, tabiat parkları, tabiat anıtları,    tabiatı koruma alanları ve sulak alanların tespiti, bunlardan Çevre ve    Şehircilik Bakanlığınca tescil edilenlerin korunması, geliştirilmesi,    tanıtılması, yönetilmesi, işletilmesi ve işlettirilmesi ile ilgili işleri    yürütmek ve denetlemek.”
 
“ğ) Orman ve orman rejimine tabi yerlerde tabiat parkı,    tabiat anıtı ve tabiatı koruma alanları ile sulak alanları ve benzeri    koruma alanlarının tescil ve ilanını yapmak.”
 
MADDE 31 – 645 sayılı    Kanun Hükmünde Kararnamenin 9 uncu maddesinin birinci fıkrasının (ğ)    bendinden sonra gelmek üzere aşağıdaki bentler eklenmiş ve mevcut (h) bendi    (i) bendi olarak teselsül ettirilmiştir.
 
“h) Su kirliliği açısından hassas alanları ve nitrata    duyarlı hassas alanları tespit etmek ve izlemek.
 
ı) İklim değişikliğinin su kaynaklarına etkisi ile    ilgili çalışmalar yapmak.”
 
MADDE 32 – 645 sayılı Kanun    Hükmünde Kararnamenin 19 uncu maddesine aşağıdaki fıkra eklenmiştir.
 
“(2) Bakanlık Müşavirleri, Bakanın uygun göreceği merkez    veya taşra teşkilatına ait birimlerde çalıştırılabilir.”
 
MADDE 33 – 9/8/1983    tarihli ve 2873 sayılı Millî Parklar Kanununun 3 üncü maddesi aşağıdaki    şekilde değiştirilmiştir.
 
“MADDE 3 – Orman ve Su İşleri Bakanlığınca millî park    karakterine sahip olduğu tespit edilen alanlar, Millî Savunma Bakanlığının    olumlu görüşü, Enerji ve Tabiî Kaynaklar Bakanlığı ve Kültür ve Turizm    Bakanlığı ile diğer ilgili bakanlıkların görüşü de alınarak Çevre ve    Şehircilik Bakanlığının teklifi üzerine Bakanlar Kurulu kararı ile millî    park olarak belirlenir.
 
Orman ve orman rejimine tabi yerlerde tabiat parkı, tabiat    anıtı ve tabiatı koruma alanları Orman ve Su İşleri Bakanının onayı ile    belirlenir.
 
Orman ve orman rejimi dışında kalan yerlerde tabiat    parkı, tabiat anıtı ve tabiatı koruma alanı belirlenmesine veya Orman ve Su    İşleri Bakanlığınca belirlenmiş olanların işlemlerinin tamamlanması için    gerekli yerlerin orman rejimine alınmasına ilgili bakanlıkların görüşü    alınarak Çevre ve Şehircilik Bakanlığının teklifi üzerine Bakanlar    Kurulunca karar verilir ve bu alanlar Çevre ve Şehircilik Bakanlığınca    tescil edilir.”
 
MADDE 34 – 2873 sayılı    Kanunun 4 üncü maddesinin başlığı “İşletme:”, ikinci fıkrasında yer alan    “İmar ve İskan Bakanlığının” ibaresi “Çevre ve Şehircilik Bakanlığının”,    üçüncü fıkrasında yer alan “planlar” ibaresi “projeler” ve dördüncü    fıkrasında yer alan “Tarım ve Orman Bakanlığının” ibaresi “Çevre ve    Şehircilik ile Orman ve Su İşleri Bakanlıklarının” şeklinde    değiştirilmiştir.
MADDE 35 – 2873 sayılı    Kanunun 4 üncü maddesinin birinci ve üçüncü fıkralarında, 5 inci maddesinin    birinci fıkrasında, 7 nci maddesinin birinci fıkrasında, 8 inci maddesinin    birinci fıkrasında, 9 uncu maddesinin birinci fıkrasında, 11 inci    maddesinin ikinci fıkrasında, 12 nci maddesinin birinci fıkrasında, 13 üncü    maddesinin ikinci fıkrasında, 15 inci maddesinin ikinci fıkrasında ve 22    nci maddesinin birinci fıkrasının (a) bendinde yer alan “Tarım ve Orman    Bakanlığınca” ibareleri “Orman ve Su İşleri Bakanlığınca” şeklinde    değiştirilmiştir.
MADDE 36 – 2873 sayılı    Kanunun 5 inci maddesinin birinci fıkrasında yer alan “hazırlanacak planın”    ibaresi “onaylı uygulama imar planına göre hazırlanacak projelerin”    şeklinde değiştirilmiştir.
 
MADDE 37 – 2873 sayılı    Kanunun 6 ncı maddesinin birinci fıkrasının (a) bendinde ve 9 uncu    maddesinin birinci fıkrasında yer alan “Tarım ve Orman Bakanlığının”    ibaresi “Orman ve Su İşleri Bakanlığının” şeklinde değiştirilmiştir.
 
MADDE 38 – 2873 sayılı    Kanunun 16 ncı maddesinin ikinci fıkrasında yer alan “Çevre ve Orman    Bakanlığı” ibaresi “Orman ve Su İşleri Bakanlığı” şeklinde    değiştirilmiştir.
 
MADDE 39 – 2873 sayılı    Kanunun 22 nci maddesinin birinci fıkrasının (a) bendinde yer alan “İmar ve    İskan” ibaresi “Çevre ve Şehircilik” şeklinde değiştirilmiştir.
 
MADDE 40 – 13/12/1983    tarihli ve 178 sayılı Maliye Bakanlığının Teşkilat ve Görevleri Hakkında    Kanun Hükmünde Kararnamenin 13 üncü maddesinin birinci fıkrasının (r) bendi    ve ikinci fıkrası aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
 
“r) Bakanlar Kurulunca uygulama usul ve esasları    belirlenen projeler kapsamında; Hazinenin özel mülkiyetinde ve Devletin    hüküm ve tasarrufu altında bulunan taşınmazları geliştirmek,    değerlendirmek, kişilerin mülkiyetinde bulunan taşınmazları satın almak,    trampa etmek, kamulaştırma ve toplulaştırma yapmak.
 
Birinci fıkranın (r) bendi kapsamındaki tüm taşınmazlara    ilişkin her tür ve ölçekteki etüt, harita, plan, imar planları, imar plan    tadilatları ve imar uygulamaları Bakanlığın talebi üzerine Çevre ve    Şehircilik Bakanlığınca yapılır ve onaylanarak yürürlüğe konulur.”
 
MADDE 41 – 21/7/1983    tarihli ve 2863 sayılı Kültür ve Tabiat Varlıklarını Koruma Kanununda yer    alan “Kültür ve Tabiat Varlıklarını Koruma Yüksek Kurulu” ibareleri “Kültür    Varlıklarını Koruma Yüksek Kurulu” şeklinde ve “kültür ve tabiat    varlıklarını koruma bölge kurulu” ile “Kültür ve Tabiat Varlıklarını Koruma    Bölge Kurulu” ibareleri “Kültür Varlıklarını Koruma Bölge Kurulu” şeklinde    değiştirilmiş ve aynı Kanunun 3 üncü maddesinin birinci fıkrasının (a)    bendine aşağıdaki alt bentler eklenmiştir.
 
“(13) “Doğal (tabii) sit”; jeolojik devirlere ait olup,    ender bulunmaları nedeniyle olağanüstü özelliklere sahip yer üstünde, yer    altında veya su altında bulunan korunması gerekli alanlardır.
 
(14) “Taşınır tabiat varlıkları”; jeolojik devirlere ait    olup, ender bulunmaları nedeniyle olağanüstü özelliklere sahip yer üstünde,    yer altında veya su altında bulunan korunması gerekli taşınır tabii    değerlerdir.
 
(15) “Sokak sağlıklaştırma proje ve uygulamaları”;    kentsel sit alanları ve koruma alanlarında, korunması gerekli taşınmaz    kültür varlıkları ile sokaktaki diğer yapıların özgün sokak dokusunu    tanımlayan tüm öğelerle birlikte korunması ve belgelenmesine yönelik    rölöve, restitüsyon, restorasyon, kentsel tasarım projeleri ile mühendislik    dallarında yapılması gereken her türlü proje ve bunların uygulamalarıdır.
 
(16) “Etkileşim-geçiş sahası”; korunması gerekli kültür    varlıklarını ve sit alanlarını doğrudan etkileyen, sit bölgeleriyle    bütünlük gösteren, daha önceden sit sınırları içindeyken sit sınırları    dışına çıkarılmış veya sit sınırları dışında tutulmuş korunacak sokak,    meydan, yapı grupları ve benzerlerinin yer aldığı, sit bölgeleri arasında    kalmış, sitleri doğrudan etkileyen veya koruma amaçlı imar planlarının    hazırlanma aşamasında gözönünde bulundurulması gereken alanlardır.”
 
MADDE 42 – 2863 sayılı    Kanunun 17 nci maddesinin (a) fıkrasının birinci paragrafında yer alan    “etkileşim çevresine ilişkin” ibaresi “etkileşim-geçiş sahası” şeklinde,   ikinci, üçüncü, beşinci, sekizinci ve dokuzuncu paragrafları aşağıdaki    şekilde, (c) fıkrasının sekizinci paragrafında yer alan “Bayındırlık ve    İskân” ibaresi “Çevre ve Şehircilik” şeklinde değiştirilmiştir.
 
“Koruma amaçlı imar planı yapılıncaya kadar, koruma    bölge kurulu tarafından üç ay içinde geçiş dönemi koruma esasları ve    kullanma şartları belirlenir. Belediyeler, valilikler ve ilgili kurumlar    söz konusu alanda üç yıl içinde koruma amaçlı imar planı hazırlatıp    incelenmek ve sonuçlandırılmak üzere koruma bölge kuruluna vermek zorundadır.    Üç yıllık süre içinde zorunlu nedenlerle plan yapılamadığı takdirde koruma    bölge kurulunca gerekçeli olarak bu süre uzatılabilir. Uzatılan süre    içerisinde geçiş dönemi koruma esasları ve kullanma şartları uygulanır.
 
Sit alanlarına ilişkin tüm ölçeklerde yapılmış; koruma    bölge kurullarının uygun görüşü alınarak yürürlüğe giren planların yargı    kararları ile uygulamasının durdurulması veya iptal edilmesi halinde ilgili    koruma bölge kurulunca geçiş dönemi yapılanma şartları yeniden belirlenir.”
 
“İlgili idareler, koruma amaçlı imar planını en geç iki    ay içinde görüşür ve varsa değişmesini istediği hususları koruma bölge   kuruluna bildirir. Koruma bölge kurulunda bu hususlar değerlendirilir ve    kurul tarafından uygun görülen haliyle planlar ilgili idarelere onaylanmak    üzere gönderilir. Planlar koruma bölge kurulunun uygun gördüğü şekliyle    ilgili idarelerce altmış gün içinde onaylanmak zorundadır. Bu süre içinde    görüşülmeyen ya da onaylanmayan planlar kesinleşerek yürürlüğe girer.    Koruma amaçlı imar planının yürürlüğe girmesiyle geçiş dönemi koruma    esasları ve kullanma şartları ayrıca karar almaya gerek kalmadan ortadan    kalkar.”
 
“Koruma amaçlı imar planları, müellifi şehir plancısı    olmak üzere alanın konumu, sit statüsü ve özellikleri gözönünde    bulundurularak ilgili meslek gruplarından Bakanlıkça belirlenecek uzmanlar    tarafından hazırlanır.
 
Koruma amaçlı imar planları ve çevre düzenleme    projelerinin hazırlanması, gösterimi, uygulanması, denetimi, koruma amaçlı    imar planı değişiklikleri, plan müellifleri ile planlama ekibinin niteliği    ve yeterliliği ile görev, yetki ve sorumluluklarına ilişkin usul ve    esaslar, Bakanlıkça hazırlanan yönetmelikle belirlenir.”
 
MADDE 43 – 2863    sayılı Kanunun 18 inci maddesine aşağıdaki fıkra eklenmiştir.
 
“Sokak sağlıklaştırma proje ve uygulamalarına ilişkin    usul ve esaslar Bakanlıkça hazırlanan yönetmelikle belirlenir.”
 
MADDE 44 – 2863 sayılı    Kanunun 48 inci maddesinin birinci fıkrasında yer alan “Kültür ve Turizm    Bakanlığı Eski Eserler ve Müzeler Genel Müdürlüğü” ibaresi “Kültür ve    Turizm Bakanlığı” şeklinde değiştirilmiştir.
 
MADDE 45 – 2863    sayılı Kanunun 51 inci maddesinin ikinci fıkrasına aşağıdaki bent eklenmiş,    üçüncü ve dördüncü fıkraları aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
 
“d) Bakanlıklarca Koruma Yüksek Kurulunda görüşülmesi    talebiyle gönderilen ve gündeme alınan konularda karar vermek.
 
Mahalli idareler ile diğer kamu kurum ve kuruluşları    Koruma Yüksek Kurulunda görüşülmesini istedikleri hususları bağlı, ilgili    veya ilişkili oldukları bakanlıklar aracılığıyla bildirir. Koruma Yüksek    Kurulunca karar verilen konular ilgili koruma bölge kurulunca tekrar    görüşülmez.
 
Koruma Yüksek Kurulunun gündemi Bakanlıkça belirlenir.    Gündemin belirlenmesini müteakip Koruma Yüksek Kurulu toplantıya çağırılır.    Toplantı sayısına bir sınırlama getirilmez. Koruma Yüksek Kurulu salt    çoğunlukla toplanır, toplantıya katılan üyelerin salt çoğunluğu ile karar    verir.”
 
MADDE 46 – 2863 sayılı    Kanunun 53 üncü maddesinin ikinci fıkrasının (4), (5), (6) ve (9) numaralı    bentleri ile üçüncü ve dördüncü fıkraları aşağıdaki şekilde    değiştirilmiştir.
 
“(4) Kültür Varlıkları ve Müzeler Genel Müdürü,
 
(5) Yatırım ve İşletmeler Genel Müdürü,
 
(6) Çevre ve Şehircilik Bakanlığının ilgili Genel    Müdürü,”
 
“(9) Koruma bölge kurulları üyelerinden Bakanlıkça    seçilecek altı üye,”
 
“Koruma Yüksek Kurulunun başkanı, Bakanlık Müsteşarıdır.    Bakan, gerekli gördüğü takdirde Kurula başkanlık eder, ancak oy kullanmaz.
 
Müsteşar bulunmadığı zaman görevlendireceği Müsteşar    Yardımcısı Kurula başkanlık eder.”
 
MADDE 47 – 2863 sayılı    Kanunun 55 inci maddesinin ikinci ve dördüncü fıkralarında yer alan “ve    Yükseköğretim Kurulunca” ibareleri yürürlükten kaldırılmıştır.
 
MADDE 48 – 2863 sayılı    Kanunun 57 nci maddesinin dördüncü fıkrasının ikinci cümlesi aşağıdaki    şekilde değiştirilmiş ve aynı maddenin yedinci fıkrasından sonra gelmek    üzere aşağıdaki fıkra eklenmiştir.
 
“Ancak    karar yeter sayısı dörtten az olamaz.”
 
“Koruma, Uygulama ve Denetim Bürosu kurulmamış yerlerde    taşınmaz kültür varlıkları, bunların koruma alanları ve sit alanlarında,    3194 sayılı İmar Kanununun 21 inci maddesi kapsamına giren ruhsata tabi    olmayan tadilat ve tamiratlar koruma bölge kurulu müdürlüğünün izin ve    denetiminde yapılır.”
 
MADDE 49 – 2863 sayılı    Kanunun 58 inci maddesinin birinci fıkrasının (a) bendinde yer alan “beş”    ibaresi “yedi” şeklinde değiştirilmiş, aynı fıkranın (b) bendi yürürlükten    kaldırılmış ve üçüncü fıkrası aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
 
“Koruma bölge kurulunun gündemiyle ilgili meslek    odaları, koruma bölge kurulu müdürlüğünün davetiyle toplantılara gözlemci    olarak katılabilir.”
 
MADDE 50 – 2863 sayılı    Kanunun 61 inci maddesinin ikinci ve üçüncü fıkraları aşağıdaki şekilde    değiştirilmiştir.
 
“Koruma bölge kurullarınca alınan kararlara kamu kurum    ve kuruluşları ile gerçek ve tüzel kişilerce yapılan itirazlar, Bakanlıkça    değerlendirilerek gerekli görüldüğü takdirde Koruma Yüksek Kurulu gündemine    alınır.
 
Bu itirazlar, Koruma Yüksek Kurulunca incelenir ve en    geç üç ay içinde karara bağlanır. Koruma Yüksek Kurulunda görüşülen itiraz    konuları ayrıca koruma bölge kurulu gündemine alınmaz. Koruma Yüksek    Kuruluna yapılacak itirazlarla ilgili usul ve esaslar Bakanlıkça hazırlanan    yönetmelikle belirlenir.”
 
MADDE 51 – 2863 sayılı    Kanuna aşağıdaki ek madde eklenmiştir.
 
“EK MADDE 4 – Taşınır tabiat varlıkları hariç tabiat    varlıkları, doğal sit alanları ve bunlara ilişkin koruma alanları ile    ilgili olarak bu Kanunda öngörülen iş, işlem ve kararlar bakımından görevli    ve yetkili bakanlık, Çevre ve Şehircilik Bakanlığıdır.
 
Tabiat varlıkları, doğal sit alanları ve bunlara ilişkin    koruma alanları ile ilgili hususlarda karar almak ve bu Kanunda öngörülen    diğer iş ve işlemlerde Çevre ve Şehircilik Bakanlığına yardımcı olmak    üzere; Çevre ve Şehircilik Bakanlığı merkez teşkilatı bünyesinde Çevre ve    Şehircilik Bakanlığı Müsteşarının veya ilgili Müsteşar Yardımcısının    başkanlığında, Tabiat Varlıklarını Koruma Genel Müdürü, söz konusu    varlıkların ve alanların özelliklerine göre konusunda uzmanlaşmış biolog,    peyzaj mimarı, ziraat, çevre, orman ve su ürünleri mühendisleri ve    hukukçular ile Çevre ve Şehircilik Bakanlığınca uygun görülecek uzmanlardan    Tabiat Varlıklarını Koruma Merkez Komisyonu ve taşrada Çevre ve Şehircilik    Bakanlığı temsilcisinin başkanlığında, aynı meslek alanlarından yeterli    sayıda uzmanın katılması suretiyle yeteri kadar Tabiat Varlıklarını Koruma    Bölge Komisyonu teşkil edilir. Bu komisyonların iş, işlem ve kararları    konusunda, bu Kanunun Koruma Yüksek Kurulu ve koruma bölge kurulları ile    ilgili hükümleri, Çevre ve Şehircilik Bakanlığınca alınan ilke kararları    çerçevesinde kıyasen uygulanır.
 
Bu Kanunda Koruma Yüksek Kurulunca alınması öngörülen    kararlar, tabiat varlıkları, doğal sit alanları ve bunlara ilişkin koruma    alanları bakımından Koruma Merkez Komisyonunca, koruma bölge kurullarınca    alınması öngörülen kararlar koruma bölge komisyonlarınca alınır ve Çevre ve    Şehircilik Bakanlığının onayıyla yürürlüğe konulur.
 
Bu Kanunda ve diğer mevzuatta tabiat varlıkları, doğal    sit alanları ve bunlara ilişkin koruma alanları bakımından Koruma Yüksek    Kuruluna ve koruma bölge kurullarına yapılan atıflar ilgisine göre Koruma    Merkez Komisyonuna ve koruma bölge komisyonlarına yapılmış sayılır ve    ilgili maddelerde geçen Koruma Yüksek Kurulundan Koruma Merkez Komisyonu ve    koruma bölge kurullarından koruma bölge komisyonları anlaşılır.
 
Tabiat varlıkları, doğal sit alanları ve bunlara ilişkin    koruma alanları ile ilgili iş, işlem ve kararlara ilişkin usul ve esaslar    ile bu konularda görev yapacak komisyonların teşkili, çalışma usul ve    esasları Çevre ve Şehircilik Bakanlığınca hazırlanan yönetmelikle    düzenlenir.”
 
MADDE 52 – 2863    sayılı Kanuna aşağıdaki geçici maddeler eklenmiştir.
 
“GEÇİCİ MADDE 9 – Tabiat varlıkları, doğal sit alanları    ve bunlara ilişkin koruma alanları ile ilgili olarak Çevre ve Şehircilik    Bakanlığınca hazırlanması öngörülen yönetmelikler yürürlüğe girinceye    kadar, bu maddenin yürürlüğe girmesinden önce yürürlüğe girmiş olan    yönetmeliklerin bu Kanun Hükmünde Kararnameye aykırı olmayan hükümlerinin    uygulanmasına devam edilir.
 
GEÇİCİ MADDE 10 – Koruma bölge kurullarının mevcut    üyelerinin görevleri bu maddenin yürürlüğe girdiği tarihte sona erer.”
 
MADDE 53 – 16/4/2003    tarihli ve 4848 sayılı Kültür ve Turizm Bakanlığı Teşkilât ve Görevleri    Hakkında Kanunun 9 uncu maddesinin birinci fıkrasının (e) bendinde yer alan    “2863 sayılı Kültür ve Tabiat Varlıklarını Koruma Kanunu” ibaresi    “21/7/1983 tarihli ve 2863 sayılı Kanun” şeklinde değiştirilmiş ve aynı    Kanunda yer alan “ve tabiat” ibareleri ile “ve Tabiat” ibareleri    yürürlükten kaldırılmıştır.
 
MADDE 54 – 31/10/1985    tarihli ve 3234 sayılı Orman Genel Müdürlüğü Teşkilat ve Görevleri Hakkında    Kanun Hükmünde Kararnamenin Değiştirilerek Kabulü Hakkında Kanunun 19 uncu    maddesinin birinci fıkrasının (c) bendinden sonra gelmek üzere aşağıdaki    bent eklenmiş ve mevcut (ç) bendi (d) bendi olarak teselsül ettirilmiştir.
 
“ç) Orman Harita ve Uzaktan Algılama Dairesi    Başkanlığı,”
 
MADDE 55 – 3234 sayılı    Kanuna 22 nci maddesinden sonra gelmek üzere aşağıdaki madde eklenmiştir.
 
“Orman Harita ve Uzaktan Algılama Dairesi Başkanlığı
 
MADDE 22/A – Orman Harita ve Uzaktan Algılama Dairesi    Başkanlığının görevleri şunlardır:
 
a) Genel Müdürlüğün, uydu görüntüleri, hava ve yer    fotoğrafları, harita ve koordinat bilgilerine ilişkin işlemlerini yapmak ve    yaptırmak,
 
b) Coğrafi bilgi sistemleri ve uzaktan algılama ile    ilgili faaliyetleri yürütmek,
 
c) Ormancılıkla ilgili haritaların hazırlanmasına    ilişkin iş ve işlemleri yapmak veya yaptırmak,
 
ç) Genel Müdürlükçe verilecek benzeri görevleri yapmak.”
 
MADDE 56 – 3234 sayılı    Kanuna aşağıdaki geçici madde eklenmiştir.
 
“GEÇİCİ MADDE 6 – 645 sayılı Kanun Hükmünde Kararname    ile Orman Genel Müdürlüğüne verilen görevlerle ilgili iş ve işlemlerden    dolayı Çevre ve Orman Bakanlığınca taraf olunan işlem ve sözleşmelerde    Orman Genel Müdürlüğü taraf olur ve Çevre ve Orman Bakanlığı leh ve    aleyhine açılmış olan davalar ile başlatılmış olan takiplerde adı geçen    Genel Müdürlük kendiliğinden taraf sıfatını kazanır. Söz konusu görevlere    ilişkin olarak bu maddenin yürürlüğe girmesinden önce Çevre ve Orman    Bakanlığınca yapılmış iş ve işlemler sebebiyle açılacak davalar Orman Genel    Müdürlüğüne yöneltilir.
 
Çevre ve Orman Bakanlığından Orman Genel Müdürlüğüne    devredilen görev ve hizmetlere ilişkin dava ve icra takip dosyaları Maliye    Bakanlığı ile Orman Genel Müdürlüğünce müştereken belirlenecek esaslara    göre bu Kanun Hükmünde Kararnamenin yürürlüğe girdiği tarihten itibaren bir    yıl içinde adı geçen Genel Müdürlüğe devredilir. Bu şekilde devredilen dava    ve icra takipleri ile ilgili olarak devir tarihine kadar yapılmış her türlü    işlem ilgili idareler adına yapılmış sayılır.”
 
MADDE 57 – 3234 sayılı    Kanunun eki (1) sayılı cetvel ekteki şekilde değiştirilmiştir.
 
MADDE 58 – 26/1/2011    tarihli ve 6107 sayılı İller Bankası Anonim Şirketi Hakkında Kanunun 3 üncü    maddesinin ikinci fıkrasına aşağıdaki bentler eklenmiştir.
 
“h) Bakanlık tarafından talep edilen özel projeler ve    kentsel altyapı projeleri ile yapım işlerini yapar veya yaptırır.
 
ı) Bankaya kaynak temin etmek üzere, proje kaynağı için    herhangi bir borç ve şartlı yükümlülük altına girmemek kaydıyla kâr amaçlı    gayrimenkul yatırım projeleri ile uygulamalar yapar veya yaptırır.”
 
MADDE 59 – 6107 sayılı    Kanunun 7 nci maddesinin birinci ve ikinci fıkraları aşağıdaki şekilde    değiştirilmiştir.
 
“(1) Yönetim Kurulu, Genel Kurula karşı sorumlu karar    organıdır. Yönetim Kurulu Genel Müdür dahil yedi üyeden oluşur.
 
(2) Yönetim Kurulunun dört üyesi Bakanlık tarafından    atanır; iki üyesi de belediyeleri ve il özel idarelerini temsil etmek üzere    Genel Kurula katılan belediye başkanları ve il özel idare temsilcileri    arasından İçişleri Bakanlığı tarafından önerilen iki kat aday arasından    Genel Kurul tarafından seçilir. Yönetim Kurulu yemin törenini izleyen ilk    toplantıda, aralarından birer üyeyi başkan ve başkan vekili olarak seçer.”
 
MADDE 60 – 6107 sayılı    Kanunun 10 uncu maddesinin birinci fıkrasının ikinci cümlesi aşağıdaki şekilde    değiştirilmiştir.
 
“Genel    Müdür, Bakanın teklifi üzerine Başbakan tarafından atanır.”
 
MADDE 61 – 2/3/1984    tarihli ve 2985 sayılı Toplu Konut Kanununun ek 3 üncü maddesinin ikinci    fıkrasında yer alan “müşterek kararname ile,” ibaresinden sonra gelmek üzere    “Başkan Yardımcıları Başkanlığın bağlı bulunduğu Bakan tarafından,” ibaresi    eklenmiştir.
 
MADDE 62 – Ekli (1)    sayılı listede yer alan kadrolar iptal edilerek 190 sayılı Kanun Hükmünde    Kararnamenin eki (I) sayılı cetvelin Çevre ve Şehircilik Bakanlığı, Kültür    ve Turizm Bakanlığı ve Orman Genel Müdürlüğü bölümlerinden çıkarılmış ve    ekli (2) sayılı listede yer alan kadrolar ihdas edilerek aynı cetvelin    Çevre ve Şehircilik Bakanlığı, Kültür ve Turizm Bakanlığı, Orman ve Su    İşleri Bakanlığı ve Orman Genel Müdürlüğüne ait bölümlerine eklenmiştir.
 
Bu Kanun Hükmünde Kararname ile Çevre ve Şehircilik    Bakanlığı merkez ve taşra teşkilatında kullanılmak üzere ihdas edilen    ikiyüze kadar kadroya, 6091 sayılı 2011 Yılı Merkezi Yönetim Bütçe    Kanunundaki sınırlamalara tabi olmadan açıktan ve naklen atama yapılabilir.
 
MADDE 63 – Bu Kanun    Hükmünde Kararname yayımı tarihinde yürürlüğe girer.
 
MADDE 64 – Bu Kanun    Hükmünde Kararname hükümlerini Bakanlar Kurulu yürütür.
Av. Noyan ÖZKAN | Tüm Yazıları
Hits: 2147