Deveye giren var...
İneğe giren var...
Kaçan danayı kaç aile çoluk çocuk kovalıyorsa, demek ki o kadar hisse...
“Alo dana kaçtı” hattı kuruldu...
Camdan bakıyorsun, ipi duruyor, ipin ucunda dana yoksa... Çeviriyorsun “Alo dana kaçtı hattı”nı, zabıta yetişiyor...
Tam teçhizatlı; halat, zincir, bayıltma tüfeği, minibüs, vinç, dürbün...
“Dürbün niye?” derseniz, saklanan dana da var, öyle demeyin...
Bu bilgileri veriyorum, çünkü sizin aldığınız o yanaşma gazetede okuyamazsınız, imamın canı sıkılmasın diye kurbanda yaşanan vahşeti korkularından veremiyorlar artık...
Dana kaçtı...
Baktın ipin ucunda yok...
İlk iş durduğun yerde diklemesine koşuyor gibi yapıp “Dana kaçtı” diye bağırmak, ki “danaya giren” hisse sahipleri yetişsin...
Ve “Alo dana kaçtı hattı”nı arayacaksın...
Unutmayın, derisi cemaatedir...
Eskiden o derilerle Türk Hava Kurumu, genç pilotlar yetiştirip, uçak modelleri geliştirip, eğitim uçakları uçururdu...
Binlerce pilot yetiştirildi bugüne kadar...
Aynı tarihlerde tarikat şıhının uçağı yoktu, onu ise müritleri uçururdu:
“Dün gece Kudüs’e vardı geldi...”
“Hicaz’a da gider gelir...”
“Hüseyin görmüş, hiç havadan inmedi dedi...”
Ama zamanla Anadolu kentlerine charter seferleri koydular...
Müritler de uçmaya başladı...
Şıh yerde...
Herkes uçmaya başlayınca, canı sıkıldı bu işe...
Neyse ki imam yetişti...
Kurban derilerinin tarikat ve cemaatlere verilmesini sağladılar...
Ki şıh uçsun...
Trilyonlar akacak ceplerine...
Gerici yapıyı güçlendireceği için, bir bakıma faydası dönüp dolanıp iktidaradır...
Kötürüm olsa uçar insan...
Siz de bir canlıyı yatırıp kesmenin “ibadet” olduğuna inanıyorsanız...
Allah kabul etsin...
Çocuklar görmesin ama...
12 Ekim 2013 - Cumhuriyet
